गोवा बनलाय सेरेंडिपिटी आर्ट फेस्टिवलच्या निमित्ताने प्रयोगशाळा !
ऋषभ | प्रतिनिधी
पणजी : आजपासून गोवा सेरेंडिपिटी आर्ट फेस्टिवलसाठी प्रयोगशाळा बनलाय असे म्हणल्यास ती अतिशयोक्ति ठरणार नाही ! गोव्यात आयोजित केलेल्या सेरेंडिपिटी आर्ट्स फेस्टिव्हलच्या पाचव्या फिजिकल आवृत्तीमध्ये क्युरेटर्स आणि कलाकार कलेचे वेगवेगळे फॉर्म आणि कल्पनांसह प्रयोग करीत आहेत. सेरेंडिपिटी आर्ट्स फेस्टिव्हलच्या पाचव्या आपणास असे निर्देशनात येईल की या आवृत्तीत, कला आणि कलेच्या अनुषंगाने येणाऱ्या बाकी गोष्टी या कुठल्याही चौकटीस बांधील नाहीत; ते सरलतेने, एकमेकांमध्ये मिसळतात. गोव्यातील 14 हून अधिक ठिकाणी 120 हून अधिक कार्यक्रमांमध्ये हे पाहता येईल. या वेगवेगळ्या सृजनशील प्रयोगांचे संचलन आणि मार्गदर्शन क्वासार ठाकोर-पदमसी, बिक्रम घोष, एहसान नूरानी, मयुरी उपाध्या, प्रमोद कुमार केजी, सुदर्शन शेट्टी आणि प्रल्हाद सुखटणकर यांसारखे 11 क्युरेटर्स करत आहेत. सेरेंडिपिटी आर्ट फेस्टिवल १५ डिसेंबर ते २३ डिसेंबर २०२२ पर्यन्त आयोजित केला गेला आहे.
यावेळी सेरेंडिपिटी आर्ट फेस्टिवल १५ डिसेंबर ते २३ डिसेंबर २०२२ पर्यन्त आयोजित केला गेला आहे.
ठाकोर-पदमसी यांच्यासाठी ही सरल-तरलता रोमांचक आहे. “संगीत आणि नृत्य हे थिएटर कॅननचा अविभाज्य भाग बनले आहेत. संगीत आणि नृत्य श्रेणींमध्येही जाऊ शकतील अशा सामग्रीची शिफारस करण्यासाठी माझ्याकडे खूप अक्षांश आहे. उदाहरणार्थ, “त धोम (TA DHOM) प्रकल्प घ्या, जो माझ्या स्वत: च्या समाजाबद्दल असलेल्या दृष्टिकोनातून स्फुरला गेला आहे. त्यात झोपडपट्टीतली मुले त्यांची कथा रॅप द्वारे जगासमोर मांडतात,”. हा प्रकल्प रॅप सह “कोन्नाकोल” (मृदंगमच्या नादातून काढलेला अनोखा स्वर ). एकत्र आणतो.
2016 पासून या महोत्सवाचे आयोजन करत असलेल्या सेरेंडिपिटी आर्ट्स फाऊंडेशनचे संस्थापक सुनील कांत मुंजाल यांच्या मते, दोन आर्ट फॉर्म्स मधले फ्यूजन खूप महत्वाचे आहे. ते झाले की त्यातून नवीन कला जन्मास येते . सेरेंडिपिटी आर्ट्स फेस्टिवल केवळ एकापेक्षा जास्त कला प्रकारांचे प्रदर्शन करण्यापुरतेच नाही तर विशिष्ट प्रकल्पांमध्ये एकत्रितपणे काम करणारे विविध प्रकार आणि कौशल्ये आहेत. “आम्ही उत्सवासाठी बरेच नवीन काम सुरू केले आहे. आम्ही एक डझनहून अधिक क्युरेटर्स ना मेंटर करतोय , जे सर्जनशील आणि बौद्धिक कार्य करतात. याशिवाय, आम्ही विविध संशोधन प्रकल्पावर वर्षभर काम करतो. यामुळे नवीन कल्पना साकारल्या जाऊन अनेक नवे प्रयोग घडतात,” असे ते पुढे म्हणाले.
या वर्षी, महोत्सवात प्रमुख फोकस तंत्रज्ञानावर आहे आणि यामुळे कलेकडे पाहण्याची आणि सादर करण्याची पद्धत बदलली आहे. “तंत्रज्ञान आपल्या आजूबाजूला आहे, ते सर्वव्यापी आहे. ते ओळखणेच योग्य आहे,” मुंजाल म्हणतात. “कोविड-19 दरम्यान, आम्ही सेरेंडिपिटी आर्ट्स व्हर्च्युअल नावाचा डिजिटल महोत्सव एकत्र ठेवला.” आर्थिक संघर्षामुळे आपला सराव सोडून देण्यास तयार असलेले नाट्य अभ्यासक, नृत्यांगना आणि संगीतकार यांना भेटल्यावर त्यांना ही कल्पना सुचली. “अनेक लोकांनी डिजिटल मीडियावर कंटेंट टाकायला सुरुवात केली होती. व्हर्च्युअल फेस्टिव्हलसाठी 400-500 कलाकारांसह नवीन सामग्री तयार करण्याचा विचार आम्ही केला. हे आश्चर्यकारक होते की आम्हाला जगभरातून 42 दशलक्ष व्हयूवर्सनी वेबसाइटवर भेट देऊन आमच्या प्रयोगांना प्रोत्साहित केले. आणि सध्याच्या आवृत्तीत, तुम्हाला एकाच वेळी फिजिकल आणि डिजिटल असे प्रकल्प सापडतील,”असे मुंजाल म्हणाले.
